Het is maar goed dat we zoveel vergeten
Hoe vaak ergeren we ons niet over onze vergeetachtigheid. Het is ook bar en boos, we besteden daar wel zo’n tien procent van ons tijd aan: om te zoeken naar onze sleutel, te achterhalen waar en wanneer die afspraak was, hoe de naam ook al weer was van dat boek, die website, van die ex-collega. Toch is het vergeten een heel functionele aangelegenheid. We krijgen zoveel dagelijks zo veel informatie binnen dat we die onmogelijk allemaal kunnen verwerken. Codes tot zeven cijfers of letters kunnen we nog net voor een paar seconden vasthouden. Als het belangrijk is sturen we die informatie via een structuur midden in onze hersenen, de hippocampus, naar de hersenschors en kunnen we het nog wat langer onthouden door verbindingen tussen hersencellen te maken en te versterken, de zogenaamde synapsen. Maar dan komt gelukkig het proces van uitfilteren van informatie, een actief opschonen en verbreken van die synapsen.
Dat uitwis-proces wordt nog versterkt in onze slaap, en zo raken we al die overbodige informatie van geuren, kleuren, beelden en vormen die we uit onze omgeving hebben opgenomen weer kwijt. Wat wel opgeslagen is kunnen we meestal weer oproepen, via het voorste deel van onze hersenschors, de prefontale cortex. Soms lukt dat even, of veel langer niet, dan ligt het gezochte woord “op de tong“. De afloop van de film of die ene naam schiet ons dan vaak ineens weer te binnen. Een gebeuren dat een enkele sluwe politicus ook wel omschrijft als het terugwinnen van de actieve herinnering. Sommige mensen hebben moeite met het vergeten van details, zij onthouden heel veel of zelfs alles. Soms alleen van heel specifieke onderwerpen, dan spreken we idiots savants. Maar ook in sommige autistische aandoeningen is vergeten lastig. Dat maakt het vaak moeilijk overzicht over zaken te krijgen. Al met al is vergeten van groot belang, voor het verwerven van nieuwe kennis en inzichten, maar ook voor een gezond gevoelsleven. Wie altijd moet leven met zelfs de kleinste ergernissen uit het verleden heeft een zwaar leven. En tenslotte is kunnen vergeten een belangrijke voorwaarde voor heel veel creatieve vermogens, waar de mensheid in zijn ontwikkeling al heel veel aan te danken heeft gehad.
Alle plaatjes zijn een interpretatie van de samenvatting gemaakt door Chatgpt. Soms prachtig soms correct soms een beetje off track.
Alle teksten zijn Menno Gerkema want volgens menno kan hij nog echt niet goed genoeg schrijven.
.
Share this post